สำหรับการเจียระไนเพชร, อัตราการคงอยู่ของเพชรดิบที่ยังไม่ได้เจียระไนนั้นเรียกได้ว่ามากกว่า “อัตราผลตอบแทน”, ซึ่งง่ายต่อการเข้าใจ. อัตราส่วนประมาณ “เจียระไนน้ำหนักเพชรดิบ” ถึง “เพชรดิบ”. ฉันอ่านบทความที่กล่าวว่าการตัดมะกอกและหัวใจเป็นการตัดที่ให้ผลผลิตต่ำ, ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดและเข้าใจผิดครั้งใหญ่. ผลผลิตของเพชรแต่ละเม็ดนั้นแตกต่างกัน. ความแตกต่างคือคุณภาพของช่องว่าง (รวมถึงความคมชัดและสีสัน) และทางเลือกของการออกแบบขั้นสุดท้าย. พูด, พูดแบบทั่วไป, พูดทั่วๆไป, เหมืองเพชรหนึ่งตันให้ผลผลิตหยาบสองกรัม, เพชรดิบสองกรัม, และน้อยกว่า 30% ของเพชรคุณภาพระดับอัญมณี. ถ้าเป็นเพชรสีชมพู, มันอาจให้เพชรที่มีคุณภาพระดับอัญมณีหนึ่งในล้าน. ความหายากของเพชรทำให้สถานะของมันกลายเป็นราชาแห่งอัญมณี.
เป็นลูกบาศก์อัญมณี, ผลึกหยาบส่วนใหญ่ปรากฏเป็นรูปแปดหน้าปกติและสองหน้าสองหน้าปกติ. อย่างไรก็ตาม, ธรรมชาติไม่เคยสมบูรณ์แบบอย่างที่อธิบายไว้ในตำราเรียน. ดังนั้นรูปทรงผลึกของแปดหน้ายาวและสองหน้าสองหน้ายาวจึงปรากฏขึ้น. หากสึกกร่อนตามธรรมชาติ, ฟันหยักสามารถปรากฏบนคริสตัลหรือสามารถเลื่อยคริสตัลที่ผิดปกติทั้งหมดออกได้. นอกจากนี้, มีเฟลด์สปาร์, หินแบน, หินด้าย, หินเปล่ากับคริสตัล, และหินดอกไม้ที่มีการสึกกร่อนไม่ดี, ซึ่งทั้งหมดนี้ “ความผิดปกติ” ของคริสตัลมาตรฐาน.
วิจัยเพชรเหล่านี้เจียระไนก่อนเจียระไน, พิจารณามูลค่าสำเร็จรูปของพวกเขา, ความชัดเจนคืออะไร, สีอะไร, รูปร่างแบบไหนที่เหมาะกับพวกเขา, และไม่ว่าจะใช้ “เจียระไนเพชร” หรือ “หินรูปร่าง”. เอา 1 กะรัตแล็บโตเพชรดิบ ตัวอย่างเช่น. ถ้าคริสตัลค่อนข้างมาตรฐาน, เจียระไนเพชร 25 สตางค์สองเม็ดด้วยเพชรเจียระไน, และคุณจะได้รับ 50% of the diamond’s total, เกือบ 50% ของผลผลิต. บันทึก, ไม่ใช่หนึ่งเดียว 50 เซ็นต์, แต่สอง 25 เซ็นต์. อย่างไรก็ตาม, ถ้าใช้วิธีตัดเป็นรูปทรง, อาจมีการผลิตเพชร 40 แฉก. ผลผลิตที่ได้คือ 40%. เมื่อเลือกโซลูชันเฉพาะ, ควรพิจารณามูลค่าตลาดของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป. ข้างต้นพิจารณาเฉพาะขนาด, แต่คำนึงถึงความชัดเจนด้วย. ถ้า ก 1 กะรัตเจียระไนเพชร, 45 คะแนนสามารถให้คะแนนเป็น I, แต่ 35 คะแนนหยาบสามารถให้คะแนนเป็น VS, ณ ขณะนี้, ส่วนใหญ่จะเลือกแผน 35 จุด, และเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดในการลดอัตราผลตอบแทน. มีรูปทรงด้วย. หากเพชรที่เลี้ยงในห้องปฏิบัติการอย่างหยาบจะสามารถผลิตเพชรทรงกลมได้ 75-80 คะแนน, การเปลี่ยนการเจียระไนอาจทำให้ได้เพชรรูปทรงหนึ่งกะรัต, และอัตราผลตอบแทนก็จะเพิ่มขึ้นด้วย. ในการปฏิบัติงานจริง, ปัจจัยเหล่านี้, เช่นเดียวกับสี, ลดความเสี่ยง, เป็นต้น, ควรได้รับการพิจารณาอย่างรอบด้าน. ตั้งแต่ เพชรสังเคราะห์หยาบ ขนาดไม่ใหญ่นัก, มี VG/G ในการตัดต่อจริง, ซึ่งอาจเป็นเพราะความไม่ชำนาญของช่างตัด, หรือมีแนวโน้มที่จะรองรับความไม่สมบูรณ์ของเพชรดิบและขนาดของเพชร. อัตราส่วนนี้เป็นปัญหาที่ซับซ้อนมาก, เพราะแต่ละ แล็บปลูกเพชรดิบ แตกต่างกัน, และแผนของช่างตัดก็แตกต่างกันเช่นกัน. ไม่สามารถพูดได้ว่าการตัดบางชิ้นจะให้ผลตอบแทนสูงหรือต่ำ. หากคุณต้องการคำนวณอัตราการคงอยู่ของเพชรดิบแบบครอบคลุม, คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 30-40%. ย้อนกลับไปที่ที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้, ตันผลิต 2 กรัม, 30% ของ 2 กรัมเป็นอัญมณี, และ 0.6 กรัมของอัญมณีทำให้เกิดก 1 เพชรร่วงกะรัต.
โปรดทราบว่า 1 กะรัตในที่นี้ไม่ได้หมายถึงกะรัตทั้งหมด, อาจประกอบด้วยเพชรขนาดเล็กจำนวน N เม็ด.