Lab Grown Diamonds, หรือที่เรียกว่าเพชรสังเคราะห์, ถูกสร้างขึ้นในห้องปฏิบัติการโดยใช้กระบวนการทางเทคโนโลยีขั้นสูงที่จำลองกระบวนการสร้างเพชรตามธรรมชาติ. ในทางกลับกัน, เพชรธรรมชาติถูกขุดขึ้นมาจากดิน.
ในด้านรูปลักษณ์, เพชรที่ปลูกในห้องปฏิบัติการ แทบจะแยกไม่ออกจากเพชรธรรมชาติ. มีคุณสมบัติทางเคมีและกายภาพเหมือนกัน, และดูเหมือนกันด้วยตาเปล่า. นอกจากนี้ยังสามารถได้รับการรับรองจากสถาบันอัญมณีเช่น GIA, เช่นเดียวกับเพชรธรรมชาติ.
ความแตกต่างหลักประการหนึ่งระหว่างเพชรที่ปลูกในห้องปฏิบัติการกับเพชรธรรมชาติคือราคา. เพชรที่ปลูกในห้องแล็บมักมีราคาที่ถูกกว่าเพชรธรรมชาติ, และราคาของมันได้ลดลงเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป. เนื่องจากง่ายต่อการผลิตและราคาไม่แพงกว่าเพชรธรรมชาติ, ซึ่งเป็นทรัพยากรที่มีจำกัดและต้องการทรัพยากรจำนวนมากในการขุดและสกัด.
ข้อแตกต่างอีกประการหนึ่งคือผลกระทบทางจริยธรรมและสิ่งแวดล้อมของเพชรทั้งสองประเภท. การทำเหมืองเพชรธรรมชาติอาจส่งผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมและชุมชนท้องถิ่น, รวมทั้งความเสื่อมโทรมของดิน, มลพิษทางน้ำ, และการละเมิดสิทธิมนุษยชน. ในทางตรงกันข้าม, เพชรที่ปลูกในห้องปฏิบัติการมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยกว่าและถือว่ามีจริยธรรมมากกว่า, เนื่องจากไม่เกี่ยวข้องกับการเอารัดเอาเปรียบคนงานหรือสร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ.
ในที่สุด, การเลือกระหว่างเพชรที่ปลูกในห้องปฏิบัติการและเพชรธรรมชาตินั้นขึ้นอยู่กับความชอบและค่านิยมส่วนบุคคล. บางคนอาจชอบเพชรธรรมชาติเนื่องจากความหายากและคุณค่าเชิงสัญลักษณ์, ในขณะที่คนอื่น ๆ อาจเลือกเพชรที่ปลูกในห้องปฏิบัติการเนื่องจากราคาที่สามารถจ่ายได้และข้อพิจารณาด้านจริยธรรม.